Τόνια Παυλή

Την γνωρίσαμε, την ζήσαμε, την χειροκροτήσαμε στο δεξί της κάθισμά και σε ασφάλτινες αλλά και σε χωμάτινες ειδικές διαδρομές. Μια αγωνιζόμενη με πολλά χιλιόμετρα στη ράχη, και με πολλά κύπελλα στο ενεργητικό της.

Ξεκίνησε «ανήλικη» το 1975 και αποσύρθηκε το 2005. Από τα αθώα χρόνια με τον Παύλο Χουρδάκη με (R8) και το Σωτήρη Κοκκίνη με  (Lada και Lancer) στα πιο δύσκολα τόσο με το Σώτο όσο και με το «Λεωνίδα» αλλά και, κυρίως, με το «Στρατισίνο». Από το 1996 ο «Στρατισίνο» οδηγώντας τα Seat Ibiza GTI της «Τεχνοκάρ», έχοντας στο δεξί bucket την Τώνια Παυλή το 1987 αλλά και από το 1990 σε σταθερή βάση, κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα Ελλάδος οδηγώντας τα Nissan Sunny GTi-R και GTi-F2 . Με τα χρώματα της Nissan έχει επανειλημμένα διακριθεί στο Ράλλυ Ακρόπολις. Το 1991 επικράτησε στην κατηγορία Ν απέναντι στους διεθνείς συνδυασμούς ως συνοδηγός του Στρατισίνο ο οποίος την κατατάσσει στους πέντε κορυφαίους Έλληνες συνοδηγούς αγώνων αυτοκινήτου.

Μαζί και στη ζωή από το 1986 με τον οδηγό της Nissan και της Seat, μοιράστηκαν ό,τι καλύτερο σε ποιότητα συμμετοχών και αυτοκινήτων, έχοντας γύρω τους επαγγελματίες με ικανότητες και ήθος. Τρόμαζε αλλά και απολάμβανε το κύρος της συμμετοχής με το Nissan 240 RS, χαλάρωνε αλλά και διαχειριζόταν με μαεστρία την ευθύνη της συμμετοχής με τη Silvia, έμπαινε και τραγουδούσε γιατί «έτσι πρέπει» στο Micra και βέβαια αρνούνταν να βγει, βρίσκοντας το τέλειο «ταίρι» στο GTiR, αυτοκίνητο με πολλές σφραγίδες αναγνώρισης. Με πιστοποιητικό ότι οι άνθρωποι κάνουν τη διαφορά, είτε οδηγούν, είτε συντονίζουν, είτε, και κυρίως, προετοιμάζουν-συντηρούν και εξελίσσουν. Στοιχεία που τα έβρισκες όλα μαζί, και ακόμα περισσότερα, στην ομάδα του Νίκου Κελεσάκου, σύνολο που έμεινε για δεκαετίες ζωντανό χάρη στον Τάκη Θεοχαράκη και στη γενικότερη φιλοσοφία που βλέπει η οικογένειά του καταστάσεις.

Αντίστοιχα, στη Seat δεν ένιωθε άνετα ενώ την ενθουσίαζε το κίτρινο kit car, ένα αυτοκίνητο πολεμική μηχανή, που μπορούσε να σε αναδείξει και να σε δικαιώσει, αλλά μπορούσε και να σε «σκοτώσει»!

Αθόρυβη, εκνευριστικά λιγομίλητη και διακριτική, αρνείται, από ανέκαθεν άλλωστε, «πολιτικές» αγωνιστικές συζητήσεις. Μάλιστα, δε δίνει σημασία όταν διαβάζει ή ακούει αηδίες περί «σημαντικών» και «κορυφαίων» κυριών των ελληνικών αγώνων, και περιορίζεται μόνο σε αναφορές στο παρελθόν, όταν και όποτε συναναστραφεί με καλούς φίλους οδηγούς της που παραδέχεται, όπως το Ρον Χαλιβελάκη και το Δημήτρη Βαζάκα, χωρίς να υποτιμά την πολύ σοβαρή συμμετοχή με το Νίκο Τσάδαρη και το Saxo kit car, με την υποστήριξη της αντιπροσωπίας, σε δύο Ακρόπολις!

Κακή στιγμή για την Τόνια το Ράλλυ Ποσειδών το 2003 σαν συνοδηγός του Νίκου Τσάλδαρη όπου ένα σπασμένο ημιαξόνιο τους κράτησε μακρυά από την κορυφή.

Αγαπημένες της ειδικές ήταν εκείνες της Χαλκιδικής, στο Ακρόπολις κλασικά αλλά και Βοξίτες, Καρούτες.

Θεωρεί τις γυναίκες συνοδηγούς πολύ καλές γιατί είναι πιο προσεκτικές, πιο μεθοδικές και πιο έξυπνες από τους άντρες, απλά σήμερα έχουν μειωθεί η συμμετοχές τους στον μηχανοκίνητο αθλητισμό διότι αναγκαστικά έχουν μειωθεί και τα σέρβις. Τώρα τα πληρώματα πρέπει να ξέρουν περισσότερα από τα μηχανικά μέρει του αυτοκινήτου